Hallo lezer,
Gaan hopelijk morgen, anders overmorgen, eindelijk Houston uitvaren om (uiteraard door de golf) dit land der zotten te verlaten en de oceaan weer op te varen. De route blijft om de zuid liggen zodat we elke dag kĂșnnen BBQen tot we uit de passaat komen ergens bij Portugal denk ik.
Wat me bijblijft van onze maand in de USofA is vooral het feit dat je elke dag de hele dag football op de radio hebt en dat de golden earring hier vaker wordt gedraaid dan in Nederland. Verder is er op de tv meer reclame dan dat er programma's zijn en zijn er meer spaanse dan engelse zenders (in Texas), bijna elke agent neemt donuts mee en er zijn heel veel veiligheids en milieumensen die het schip (en vooral de papieren) willen inspecteren.
Niet gek om hier weg te gaan. De oceaan is een stuk vrediger en vrijer. Land of de free and home of the brave slaat echt helemaal nergens op. Alle mensen zijn bang. Voor negers, mexicanen, alles wat van buiten amerika komt, Bin Laden, Moslims in het algemeen, gangs, vliegtuigen, schepen en hun eigen regering. Vrij zijn ze ook absoluut niet maar dat mag wel duidelijk zijn denk ik,het feit dat ook amerikaanse zeelui niet van boord mogen zonder escorte zegt genoeg.
Gister kwam er een kabouter aan boord tijdens de koffie het was een dominee ofzo van het zeemanshuis hier. Hij vond het zo erg dat we van de USofA niet meer de wal op mochten omdat de walpassen verlopen waren. Heel verhaal over politiek, hij was erg anti-amerikaans maar desalniettemin wist de kapitein alle amerikanen, inclusief hem, goed af te zeiken. Ik had gewoon medelijden met die kabouter (baard, bril, helm, te dik). Moest wel af en toe mn lachen onderdrukken doordat de kapitein af en toe gewoon beledigend was tegen amerikanen in het algemeen en de man heel erg kalm bleef en verder Bush en Cheney afzeek. Heb van de kabouter wel wat geleerd, "seamen are no terrorists, they only try to support their family". Goed dat ik geen family to support heb.. Ze checken hier zoveel dagen voor aankomst de background van alle mensen aan boord van een schip (vliegtuig ook wel denk ik) en het enige wat ze in heel amerika (sinds 9/11?) tot nu toe hebben gevonden is een stowaway (dus geen bemanning) in Boston die een vriend had, die een vriend had die dezelfde naam had als een verdachte terrorist. En maar doorgaan..
Ken inmiddels aardig mn weg in de machinekamer en heb het nog steeds prima naar mn zin met de mensen aan boord. Uiteraard mis ik de vrijheid van het thuis op de bank liggen of in de kroeg zitten met echt bier en echte vrienden en familie om me heen maar die tijd komt snel genoeg weer.
Groet"
woensdag 30 september 2009
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten