Vandaag hebben Suzanne en ik het een jaar en dat beheerst mijn dag een beetje. Ik verlang er naar nu thuis te zijn en dat voelt kut. Het leven van een zeeman gaat niet over rozen...Verder gaat alles hier wel goed met mij, maar de visserij is klote. Wezijn al overgegaan op Horsmakreel en makreel maar zelfs dat vangen we niet. Wat verder de plannnen zijn weet ik niet. Morgen ga ik in de fabriek werken van 7 tot 13 sorteren en dan van 19 tot 01 aan de froster (invriesmachine) de dag daarna weer dezelfde tijden alleen dan 's ochtends in de verpakkingsruimte en 's middags in het ruim. (min 30 graden, klote) Het lijkt me wel intressant enzo maar ik zal wel kapot zijn daarna. We zijn nu een stukje zuidoost over gegaan en zitten nu op 50-58 N11-15 We liggen te vissen op makreel geloof ik. (of op horsen dus) De afgelopen dagen ben ik maar wat voor school gaan doen. Dat is helemaal niet zoveel werk trouwens, ze doen net of het heel wat is maar alles valt mee.
tot snel iedereen,
Ruben
Geen opmerkingen:
Een reactie posten