Hallo lezer,
Gaan hopelijk morgen, anders overmorgen, eindelijk Houston uitvaren om (uiteraard door de golf) dit land der zotten te verlaten en de oceaan weer op te varen. De route blijft om de zuid liggen zodat we elke dag kúnnen BBQen tot we uit de passaat komen ergens bij Portugal denk ik.
Wat me bijblijft van onze maand in de USofA is vooral het feit dat je elke dag de hele dag football op de radio hebt en dat de golden earring hier vaker wordt gedraaid dan in Nederland. Verder is er op de tv meer reclame dan dat er programma's zijn en zijn er meer spaanse dan engelse zenders (in Texas), bijna elke agent neemt donuts mee en er zijn heel veel veiligheids en milieumensen die het schip (en vooral de papieren) willen inspecteren.
Niet gek om hier weg te gaan. De oceaan is een stuk vrediger en vrijer. Land of de free and home of the brave slaat echt helemaal nergens op. Alle mensen zijn bang. Voor negers, mexicanen, alles wat van buiten amerika komt, Bin Laden, Moslims in het algemeen, gangs, vliegtuigen, schepen en hun eigen regering. Vrij zijn ze ook absoluut niet maar dat mag wel duidelijk zijn denk ik,het feit dat ook amerikaanse zeelui niet van boord mogen zonder escorte zegt genoeg.
Gister kwam er een kabouter aan boord tijdens de koffie het was een dominee ofzo van het zeemanshuis hier. Hij vond het zo erg dat we van de USofA niet meer de wal op mochten omdat de walpassen verlopen waren. Heel verhaal over politiek, hij was erg anti-amerikaans maar desalniettemin wist de kapitein alle amerikanen, inclusief hem, goed af te zeiken. Ik had gewoon medelijden met die kabouter (baard, bril, helm, te dik). Moest wel af en toe mn lachen onderdrukken doordat de kapitein af en toe gewoon beledigend was tegen amerikanen in het algemeen en de man heel erg kalm bleef en verder Bush en Cheney afzeek. Heb van de kabouter wel wat geleerd, "seamen are no terrorists, they only try to support their family". Goed dat ik geen family to support heb.. Ze checken hier zoveel dagen voor aankomst de background van alle mensen aan boord van een schip (vliegtuig ook wel denk ik) en het enige wat ze in heel amerika (sinds 9/11?) tot nu toe hebben gevonden is een stowaway (dus geen bemanning) in Boston die een vriend had, die een vriend had die dezelfde naam had als een verdachte terrorist. En maar doorgaan..
Ken inmiddels aardig mn weg in de machinekamer en heb het nog steeds prima naar mn zin met de mensen aan boord. Uiteraard mis ik de vrijheid van het thuis op de bank liggen of in de kroeg zitten met echt bier en echte vrienden en familie om me heen maar die tijd komt snel genoeg weer.
Groet"
woensdag 30 september 2009
vrijdag 25 september 2009
I am sleeping inder strange, strange skies
”Hallo,
Berichtje uit 'the lone-star state', Texas dus. Het vliegveld heet hier George Bush international airport en hij woont hier (Houston) ook in de omgeving. Dat zegt wel genoeg denk ik. Reden genoeg om hier zo snel mogelijk weg te gaan.
Het alcoholvrije bier is al volledig geaccepteerd, sterker nog gewoon bier smaakt te zoet als je een nep beck's hebt geproefd.
Uitgedroogde van nelle uit rijstevloei (gewone is op) aansteken met lucifers is ook al een tijdje normaal. Kortom voel me wel thuis hier.
Ik werk sind afgelopen weekend (vertrek Missisipi) in de machinekamer waar ik een goed begin maakte door met mn kin tegen de HogeDruk
brandstofleiding aan te gaan liggen, kon mn huid nog net zien verschroeien op het metaal.. Je ziet er nu al niks meer van dus dat is mooi.
Verder gaat het allemaal prima beneden, heb het er wel naar mn zin, net als aan dek overigens.
We blijven nog wel een tijdje in de 'greater Houston area' rondhangen denk ik zo, 3 steigers nog en deze. Maar die moeten ook maar net vrij
zijn als wij dat ook zijn. Het is nogal druk hier met chemicaliënvaart. Na Houston wordt het nog steeds Antwerpen en Rotterdam,
verwacht wordt daar over een maandje ofzo aan te komen. Dan beginnen we weer van voor af aan.. Best wel een shitroute eigelijk
Maarja in december moet ik van dit schip af en dan hopelijk een andere route.
In Baton Rouge zijn we aan boord van een Nederlands Vroonschip geweest die naast ons lag, kreeg meteen aangeboden mn stage daar af te maken
en zij voeren Baton Rouge, Panama, carib, Baton Rouge, klinkt een stuk beter. Het schip was wel van een andere kwaliteit dan de onze.
Nou veel plezier daar nog,
Groet,
Ruben”
Berichtje uit 'the lone-star state', Texas dus. Het vliegveld heet hier George Bush international airport en hij woont hier (Houston) ook in de omgeving. Dat zegt wel genoeg denk ik. Reden genoeg om hier zo snel mogelijk weg te gaan.
Het alcoholvrije bier is al volledig geaccepteerd, sterker nog gewoon bier smaakt te zoet als je een nep beck's hebt geproefd.
Uitgedroogde van nelle uit rijstevloei (gewone is op) aansteken met lucifers is ook al een tijdje normaal. Kortom voel me wel thuis hier.
Ik werk sind afgelopen weekend (vertrek Missisipi) in de machinekamer waar ik een goed begin maakte door met mn kin tegen de HogeDruk
brandstofleiding aan te gaan liggen, kon mn huid nog net zien verschroeien op het metaal.. Je ziet er nu al niks meer van dus dat is mooi.
Verder gaat het allemaal prima beneden, heb het er wel naar mn zin, net als aan dek overigens.
We blijven nog wel een tijdje in de 'greater Houston area' rondhangen denk ik zo, 3 steigers nog en deze. Maar die moeten ook maar net vrij
zijn als wij dat ook zijn. Het is nogal druk hier met chemicaliënvaart. Na Houston wordt het nog steeds Antwerpen en Rotterdam,
verwacht wordt daar over een maandje ofzo aan te komen. Dan beginnen we weer van voor af aan.. Best wel een shitroute eigelijk
Maarja in december moet ik van dit schip af en dan hopelijk een andere route.
In Baton Rouge zijn we aan boord van een Nederlands Vroonschip geweest die naast ons lag, kreeg meteen aangeboden mn stage daar af te maken
en zij voeren Baton Rouge, Panama, carib, Baton Rouge, klinkt een stuk beter. Het schip was wel van een andere kwaliteit dan de onze.
Nou veel plezier daar nog,
Groet,
Ruben”
vrijdag 18 september 2009
Zielige Fillipijnen
Hallo iedereen,
Zitten nog steeds op de rivier maar morgen zijn we als het goed gaat weg hier. Volgens de afspraak vertrek ik dan naar de machinekamer. Leuk maar ook wel jammer want heb het aan dek erg naar mn zin.
Liggen op dit moment TDI te laden, daar maken ze peurschuim van en dashborden van auto's, maar als het nog vloeibaar is en je ademt de damp/mist in plastificeren je longen en de rest mag je zelf bedenken, verder reageert het ook heel heftig met water (ook vocht uit de lucht) dus wordt er heel voorzichtig geladen in een superdroge tank onder een laag stikstof, met de voorbereidingen zijn we nu al een dag bezig, gaspakken, ademlucht en hitte voor de matrozen dus.
Daarnaast hebben de fillipijnse matrozen ook gehoord dat ze misschien de zak krijgen dus die zijn allemaal niet meer vrolijk. Zoals de meeste wel weten zijn aziaten altijd 'vrolijk' dus als ze niet vrolijk zijn maakt dat een uiterst trieste indruk. Het grootste deel van de Nederlanders gaat er af in Houston dus die zijn wel weer vrolijk, stemming blijft wel goed.
Verder is Jana ook vertrokken naar Thailand en Australie en kan je haar ook volgen op:
janabrama.waarbenjij.nu
Nou tot de volgende keer,
Groet,
Ruben"
Zitten nog steeds op de rivier maar morgen zijn we als het goed gaat weg hier. Volgens de afspraak vertrek ik dan naar de machinekamer. Leuk maar ook wel jammer want heb het aan dek erg naar mn zin.
Liggen op dit moment TDI te laden, daar maken ze peurschuim van en dashborden van auto's, maar als het nog vloeibaar is en je ademt de damp/mist in plastificeren je longen en de rest mag je zelf bedenken, verder reageert het ook heel heftig met water (ook vocht uit de lucht) dus wordt er heel voorzichtig geladen in een superdroge tank onder een laag stikstof, met de voorbereidingen zijn we nu al een dag bezig, gaspakken, ademlucht en hitte voor de matrozen dus.
Daarnaast hebben de fillipijnse matrozen ook gehoord dat ze misschien de zak krijgen dus die zijn allemaal niet meer vrolijk. Zoals de meeste wel weten zijn aziaten altijd 'vrolijk' dus als ze niet vrolijk zijn maakt dat een uiterst trieste indruk. Het grootste deel van de Nederlanders gaat er af in Houston dus die zijn wel weer vrolijk, stemming blijft wel goed.
Verder is Jana ook vertrokken naar Thailand en Australie en kan je haar ook volgen op:
janabrama.waarbenjij.nu
Nou tot de volgende keer,
Groet,
Ruben"
zondag 13 september 2009
Going down in Louisiana
Hallo,
Wij zijn sinds enige tijd al op de Missisipi aan het varen. Niks dan regen en onweer bij hoge temperaturen en heeel veel (grote)insecten, 's nachts zit de accomodatie zo vol dat hij grijs lijkt, veel deet smeren dus, vooral 's nachts. Iedereen wordt er ook een beetje moe van want we mogen alleen varen met een loods hier en dat is niet zo leuk en de wal op is ook uitgesloten want soms liggen we gewoon in de middle of nowhere en gister in New Orleans maar daar mocht je niet over de terminal lopen.. Security etc. Verder mis ik wel gewoon de zeelucht, deining en het totale gebrek aan stress onder de bemanning van een oversteek.
Laatste tijd weer veel gedaan ook, de wacht gelopen bij het lossen waarbij de Marof alleen toekeek en zo nu en dan advies gaf, het schip afgemeerd (kapitein vind het net een computerspel dus denkt dat jongeren daar beter in zijn) en vandaag heb ik samen met de Marof en de STer de seals uit de pomp van een ladingtank gewisseld omdat deze lekte. Genoeg chemicalien gesnoven voor de komende jaren maar wel leuk. Het lijkt erop dat we nog wel even heen en weer blijven varen op deze sloot en daarna richting Texas city zullen gaan. Houston is geskipt van het programma (voor nu), na Texas dus weer terug naar Europa en weer van voor af aan.
Groet,
Ruben'
Wij zijn sinds enige tijd al op de Missisipi aan het varen. Niks dan regen en onweer bij hoge temperaturen en heeel veel (grote)insecten, 's nachts zit de accomodatie zo vol dat hij grijs lijkt, veel deet smeren dus, vooral 's nachts. Iedereen wordt er ook een beetje moe van want we mogen alleen varen met een loods hier en dat is niet zo leuk en de wal op is ook uitgesloten want soms liggen we gewoon in de middle of nowhere en gister in New Orleans maar daar mocht je niet over de terminal lopen.. Security etc. Verder mis ik wel gewoon de zeelucht, deining en het totale gebrek aan stress onder de bemanning van een oversteek.
Laatste tijd weer veel gedaan ook, de wacht gelopen bij het lossen waarbij de Marof alleen toekeek en zo nu en dan advies gaf, het schip afgemeerd (kapitein vind het net een computerspel dus denkt dat jongeren daar beter in zijn) en vandaag heb ik samen met de Marof en de STer de seals uit de pomp van een ladingtank gewisseld omdat deze lekte. Genoeg chemicalien gesnoven voor de komende jaren maar wel leuk. Het lijkt erop dat we nog wel even heen en weer blijven varen op deze sloot en daarna richting Texas city zullen gaan. Houston is geskipt van het programma (voor nu), na Texas dus weer terug naar Europa en weer van voor af aan.
Groet,
Ruben'
dinsdag 8 september 2009
Bound for cotton fileds
Hallo,
Zijn nu onderweg naar New Orleans, in Savannah niet de wal opgeweest want we gingen steeds verhalen, geld is op en aan boord was het ook gezellig. Nu dus al weer 2 dagen op zee, waren vanochtend tussen Cuba en de Florida Keys, precies een maand na vertrek uit Cuba ben ik er weer. Konden gister Miami en West palm beach zien liggen (inclusief smogwolken) en daar was ook een waterhoos te zien, ook wel weer grappig. Vandaag is het echt heel heet (29 graden in de schaduw om half 7 vanmorgen) dus wel lekker dat ik aan dek werk, vliegende vissen vliegen de hele dag rond de boeg en eergister ook wat dolfijnen zien springen. Vanavond een BBQ (no smoking, safety first..) en morgen zijn we dan in New Orleans, daar beetje laden dan weer door de Missisipi op naar Baton Rouge waarna we weer vertrekken richting Houston met nog een tussenstop ergens in een heel klein haventje tussendoor. Na New Orleans ga ik in de machinekamer werken en in Houston zal een groot deel van de bemanning gewisseld worden. Genoeg te doen nog dus ik laat het hierbij, groet, Ruben'
Zijn nu onderweg naar New Orleans, in Savannah niet de wal opgeweest want we gingen steeds verhalen, geld is op en aan boord was het ook gezellig. Nu dus al weer 2 dagen op zee, waren vanochtend tussen Cuba en de Florida Keys, precies een maand na vertrek uit Cuba ben ik er weer. Konden gister Miami en West palm beach zien liggen (inclusief smogwolken) en daar was ook een waterhoos te zien, ook wel weer grappig. Vandaag is het echt heel heet (29 graden in de schaduw om half 7 vanmorgen) dus wel lekker dat ik aan dek werk, vliegende vissen vliegen de hele dag rond de boeg en eergister ook wat dolfijnen zien springen. Vanavond een BBQ (no smoking, safety first..) en morgen zijn we dan in New Orleans, daar beetje laden dan weer door de Missisipi op naar Baton Rouge waarna we weer vertrekken richting Houston met nog een tussenstop ergens in een heel klein haventje tussendoor. Na New Orleans ga ik in de machinekamer werken en in Houston zal een groot deel van de bemanning gewisseld worden. Genoeg te doen nog dus ik laat het hierbij, groet, Ruben'
vrijdag 4 september 2009
'Like a rolling stone
Hallo iedereen,
De laatste tijd weer een hoop gedaan aan boord en de wal.
Ballasttanks van binnen gezien, thermische olie schoongemaakt en gisteravond in Charleston (SC) geweest. Charleston is een stad met een man:vrouw ratio van 1:3 (of 1:6, ligt eraan met wie je praat). Dit komt doordat er een hele hoop colleges en universities zijn waar allemaal meisjes zitten. Was een leuke avond. Was samen met de andere stagaire (Roel) en een hoop Filipijnen de wal op gegaan. Eerst moesten we wachten op de portsecuritybus. Deze werd gereden door een Chicago native. Toen ik naar de Bears vroeg, gewoon om een gesprek te beginnen, werd hij dus helemaal enthousiast, goed begin.
De Filipijnen gingen allemaal naar de mall, maar we deelden een taxi, heel South Carolina gezien voor mn gevoel, wel leuk om te zien.
Roel en ik gingen naar 'downtown Charleston' leuk stadje wel. Roel wou het wel zien. Ik wou gewoon naar een kroeg. Op kingsroad een kroeg gevonden welke er wel leuk uitzag. Was ook leuk, Bob Dylan als muziek, rustig en een, ietwat mollige maar niet lelijke barvrouw.
De barvrouw bleek ook nog wel gezellig en gaf mij een hamburger en bier van het huis.
Toen maar naar een andere kroeg gegaan met livemuziek, waar we toevallig langsliepen. Zelfs op de wc kon je de muziek horen via een speaker. Daarna met de taxi weer naar de gate.
Daar was een echte redneck die ons verder naar het schip reed, ook wel grappig. Al met al wel een geslaagde avond.
Vanochtend om 4 uur weer, verbazend fit, op wacht gekomen. Eerst strippen en blazen van de leidingen en daarna gelijk door met het voorbereiden van de brug, voor-en-achter en gelijk weer op de brug wachtlopen.
Daarna verder gegaan met het schoonmaken van de thermische olie.
Zijn nu Savannah aan het aanlopen, ook een leuke stad volgens de Kapitein.
We zijn hier nog 3 dagen dus ga vanacht (en vanmiddag) maar eens rustig slapen.
Groet
Ruben'
De laatste tijd weer een hoop gedaan aan boord en de wal.
Ballasttanks van binnen gezien, thermische olie schoongemaakt en gisteravond in Charleston (SC) geweest. Charleston is een stad met een man:vrouw ratio van 1:3 (of 1:6, ligt eraan met wie je praat). Dit komt doordat er een hele hoop colleges en universities zijn waar allemaal meisjes zitten. Was een leuke avond. Was samen met de andere stagaire (Roel) en een hoop Filipijnen de wal op gegaan. Eerst moesten we wachten op de portsecuritybus. Deze werd gereden door een Chicago native. Toen ik naar de Bears vroeg, gewoon om een gesprek te beginnen, werd hij dus helemaal enthousiast, goed begin.
De Filipijnen gingen allemaal naar de mall, maar we deelden een taxi, heel South Carolina gezien voor mn gevoel, wel leuk om te zien.
Roel en ik gingen naar 'downtown Charleston' leuk stadje wel. Roel wou het wel zien. Ik wou gewoon naar een kroeg. Op kingsroad een kroeg gevonden welke er wel leuk uitzag. Was ook leuk, Bob Dylan als muziek, rustig en een, ietwat mollige maar niet lelijke barvrouw.
De barvrouw bleek ook nog wel gezellig en gaf mij een hamburger en bier van het huis.
Toen maar naar een andere kroeg gegaan met livemuziek, waar we toevallig langsliepen. Zelfs op de wc kon je de muziek horen via een speaker. Daarna met de taxi weer naar de gate.
Daar was een echte redneck die ons verder naar het schip reed, ook wel grappig. Al met al wel een geslaagde avond.
Vanochtend om 4 uur weer, verbazend fit, op wacht gekomen. Eerst strippen en blazen van de leidingen en daarna gelijk door met het voorbereiden van de brug, voor-en-achter en gelijk weer op de brug wachtlopen.
Daarna verder gegaan met het schoonmaken van de thermische olie.
Zijn nu Savannah aan het aanlopen, ook een leuke stad volgens de Kapitein.
We zijn hier nog 3 dagen dus ga vanacht (en vanmiddag) maar eens rustig slapen.
Groet
Ruben'
Abonneren op:
Posts (Atom)
