maandag 25 januari 2010

You better run for your life if you can little girl

Hallo,
Na 3 dagen voor anker te hebben gelegen mochten we vanacht naar binnen, 5u lang manoeuvreren (aanwezig zijn in de machinekamer, saai) van 1130 tot 0430. De laatste keer een haven in. We hebben in deze tijd 5 (more or less) afleveringen CSI miami gezien en er gebeurde niks. Daarna echter, toen ik net op bed lag (5u) kwam er een idioot van de douane ofzo langs, deze wou alle hutten inspecteren op groente, fruit en vleeswaren. Stel je voor dat er ziektes uitbreken in dit prachtige land.. Deze meneer heeft ook bij het aan boord komen aan de kapitein gevraagt of hij een filipijn was (kapitein is blond-achtig, blauwe ogen), had hij beter ook niet kunnen doen.
Om half 6 ging er een spookalarm beneden, daar kom je echter pas achter als je beneden bent en dus wakker. Om 6u sliep ik dus, 10u koffie met een vreselijke asociale Noor (onze superintendent) die niemand groete, zichzelf niet voorstelde maar gewoon ging zitten en koffie pakte. Bij de lunch moest de kapitein opeens documenten overleggen en kwamen de smeerolietrucks. Was ook niet echt relax. Hele middag weer bezig geweest met bunkeren, niet echt een goede dag dus. Morgen is ze voor de filipijnen dus dan doen wij ook echt helemaal niks meer.
Moet nog even zeiken via deze weg denk ik..


Verder, to whom it may concern:
Oningeburgerd zal ik 27 januari op schiphol landen. Moeders houdt uw dochters thuis. Ik moet helaas zeggen dat ik me er niet op verheug. Mijn vertrouwde schip, mensen en hut achter me laten om me in te mengen in de hectische wereld van het vaste land.
Natuurlijk ben ik wel blij om jullie weer te zien (ik ga ervan uit dat als je dit leest ik jou wel wil zien) en om weer echt bier te kunnen drinken en daarmee door te gaan tot je omvalt om de volgende dag helemaal niks te hoeven doen.
Aan de andere kant is het wel erg fijn om op een schip gewoon helemaal jezelf te kunnen zijn zonder verdere verwachtingen, iedereen weet wat hij aan iedereen heeft, aan de wal is dit niet uitgesloten doch zeer zeldzaam.
Uiteindelijk wil ik wel naar huis natuurlijk, maar niet omdat de baas zegt dat het moet. Liever zou ik nog even wachten tot de zon in Nederland ook weer een stukje boven de horizon staat en ik voldoende dagen in mijn monsterboekje heb staan. Dat kan helaas niet, als er een Noorse vlag achterop staat ("Bergen" staat er tenslotte al) ben ik aan boord niet langer verzekerd ofzo en moet ik er dus af.
Naast dit alles zal ik dit schip (evenals de Sypress) en haar bemanning gewoon missen. Na zoveel zorg en aandacht is het triest dat het allemaal naar de klote gaat omdat er een onbekwame maar (ik kan het niet vaak genoeg zeggen) "equally qualified" bemanning op wordt gezet.
Dit zal wel het laatste zijn wat ik schrijf dus tot in de kroeg of anders nl.....
Groet,

Ruben

1 opmerking:

G zei

Hee joh ouwe poeet! Ga je weer naar Nederland! I'll be there waiting in the pub weetjewel! Met je vage zeemansverhalen.

Tot snel!

G.