maandag 25 januari 2010

You better run for your life if you can little girl

Hallo,
Na 3 dagen voor anker te hebben gelegen mochten we vanacht naar binnen, 5u lang manoeuvreren (aanwezig zijn in de machinekamer, saai) van 1130 tot 0430. De laatste keer een haven in. We hebben in deze tijd 5 (more or less) afleveringen CSI miami gezien en er gebeurde niks. Daarna echter, toen ik net op bed lag (5u) kwam er een idioot van de douane ofzo langs, deze wou alle hutten inspecteren op groente, fruit en vleeswaren. Stel je voor dat er ziektes uitbreken in dit prachtige land.. Deze meneer heeft ook bij het aan boord komen aan de kapitein gevraagt of hij een filipijn was (kapitein is blond-achtig, blauwe ogen), had hij beter ook niet kunnen doen.
Om half 6 ging er een spookalarm beneden, daar kom je echter pas achter als je beneden bent en dus wakker. Om 6u sliep ik dus, 10u koffie met een vreselijke asociale Noor (onze superintendent) die niemand groete, zichzelf niet voorstelde maar gewoon ging zitten en koffie pakte. Bij de lunch moest de kapitein opeens documenten overleggen en kwamen de smeerolietrucks. Was ook niet echt relax. Hele middag weer bezig geweest met bunkeren, niet echt een goede dag dus. Morgen is ze voor de filipijnen dus dan doen wij ook echt helemaal niks meer.
Moet nog even zeiken via deze weg denk ik..


Verder, to whom it may concern:
Oningeburgerd zal ik 27 januari op schiphol landen. Moeders houdt uw dochters thuis. Ik moet helaas zeggen dat ik me er niet op verheug. Mijn vertrouwde schip, mensen en hut achter me laten om me in te mengen in de hectische wereld van het vaste land.
Natuurlijk ben ik wel blij om jullie weer te zien (ik ga ervan uit dat als je dit leest ik jou wel wil zien) en om weer echt bier te kunnen drinken en daarmee door te gaan tot je omvalt om de volgende dag helemaal niks te hoeven doen.
Aan de andere kant is het wel erg fijn om op een schip gewoon helemaal jezelf te kunnen zijn zonder verdere verwachtingen, iedereen weet wat hij aan iedereen heeft, aan de wal is dit niet uitgesloten doch zeer zeldzaam.
Uiteindelijk wil ik wel naar huis natuurlijk, maar niet omdat de baas zegt dat het moet. Liever zou ik nog even wachten tot de zon in Nederland ook weer een stukje boven de horizon staat en ik voldoende dagen in mijn monsterboekje heb staan. Dat kan helaas niet, als er een Noorse vlag achterop staat ("Bergen" staat er tenslotte al) ben ik aan boord niet langer verzekerd ofzo en moet ik er dus af.
Naast dit alles zal ik dit schip (evenals de Sypress) en haar bemanning gewoon missen. Na zoveel zorg en aandacht is het triest dat het allemaal naar de klote gaat omdat er een onbekwame maar (ik kan het niet vaak genoeg zeggen) "equally qualified" bemanning op wordt gezet.
Dit zal wel het laatste zijn wat ik schrijf dus tot in de kroeg of anders nl.....
Groet,

Ruben

donderdag 21 januari 2010

Doing nothing, just hangin' round

Hallo,
De laatste dagen waren flink vermoeiend, eerst een dag vertraging in Mexico doordat de havengesloten was ivm wind (6 bft max..). Daarna aankomst Freeport, daar kwam de coastguard, gelukkig was het alleen een inspectie en niet een heel gedoe met nerveuse jongetjes met grote-jongens-wapens die ons onder schot houden terwijl zij naar terroristen en bommen zoeken. Dat komt nog in Houston als het goed is, we zijn namelijk een half jaar geleden in Indonesiƫ geweest, dat is een moslimland en dus zijn wij waarschijnlijk allemaal terroristen. Het vreemde hiervan is dat we nu ook in de USofA zijn en nu blijkbaar geen risico vormen.
De coastguard wou wel alles zien, veiligheid enzo. Daar bovenop kwam Shell ook even kijken of alles netjes was en veilig enzo. Tijdens de lunch immigratie, die hebben er blijkbaar absoluut geen probleem mee om 30 man te laten wachten om een mooie pen van een collega te bekijken.
Tegelijk met dit alles kwamen de stores en werd er sludge afgegeven. Het hele schip dus in de stress en een grote chaos. Het goede nieuws is dat alles is goedgekeurd en iedereen tevreden was. Maar wat een kutland is dit, ik heb nu, zo mogelijk, een nog grotere hekel aan Yanken.
In Houston krijgen we nog DNV (klassebureau, een soort verzekerings inspectie) en Exxon Mobil geloof ik, ook gaan we daar nog bunkeren, wordt ook nog een feest de laatste dagen. Kantoor heeft bedacht dat ondanks dat onze filipijnse collega's "equally qualified" zijn, ze toch liever Nederlanders hebben met belangrijke inspecties.
Vanochtend hebben we om 5u de motor klaargemaakt en zijn we om 18u pas gaan varen omdat de haven gesloten was
vanwege mist. Ondertussen is de filipijnse top-4 aan boord gekomen en staat er Bergen achterop. De Nederlandse
vlag mag nog 5 dagen wapperen. De 25ste gaan alle Nederlanders er aan het einde van de middag af, het is nu bevestigd, we zouden dan vast ons vliegtuig nog kunnen halen maar de kapitein heeft gevraagd om een nachtje hotel dus dat is wel relax. De laatste dagen beginnen we ook om 8u met werken, omdat het zo hectisch is, stiekem denk ik dat de heren het gewoon zat zijn en het rustig aan willen doen hun laatste dagen. Heb ik ook niet echt problemen mee.

tot snel

zaterdag 16 januari 2010

I've got every reason on earth, to be mad (B)

Dat was het dan, de omvlagdatum is bekend, 25 januari is dit een Noorse boot met volledige Filipijnse bemanning. Wat vroeger een mooi bedrijf was met meer dan 40 schepen gaat naar de klote dankzij mismanagement, teveel mensen op 4 kantoren voor een handje vol schepen.. Dat kan natuurlijk ook niet echt lang goed gaan.
Had ik dat allemaal maar van tevoren geweten.. Straks zit ik helaas in een vliegtuig met 20 dagen (more or less) te weinig in mn monsterboekje.
Gelukkig lijd ik niet zo snel aan stress en aanverwante kwalen en ben ik nog wel opgewekt. Het is alleen zo dat ik nog wel een maandje of langer zou willen blijven.
Inmiddels zijn we in Mexico aangekomen, het zou niet veel langer moeten hebben geduurt want de hoofdmotor staat op het punt het te begeven en we hebben geen spares. Wordt een beetje improviseren, overmorgen zijn we weer weg richting Freeport (die naam stamt ongetwijfeld nog uit de tijd dat de USofA een vrij land was), de 19e is de geplande aankomst Houston en na 6 dagen daar er dus af.
In Mexico hebben we een pelton militairen (marine) aan boord gehad die met honden en M16s naar drugs gingen zoeken. De drugshond wou alleen de machinekamer trap niet meer op, dat mocht de hwtk oplossen, die kwam onder de haren koffie drinken. Iedereen had wel medelijden met de hond in de machinekamer, veel te hard geluid, stank en steile trappen. De drugs-zoek-mevrouw was wel mooi, altijd leuk natuurlijk.
tot (te) snel

zondag 10 januari 2010

And you run, and you run to catch up with the sun but it's sinking

Hallo,
Gebeurt de laatste tijd niet veel, ik zit in de machinekamer en ben lekker aan het werk, het is wel heet beneden (45 grad) maar dat went ook. Veel water en zout.
De sfeer is hier wel goed, we gaan ten slotte allemaal naar huis, laatst zaten we zomaar op een doordeweekse dag in de bar, op de Sypress was dat dagelijks maar hier is dat tot nog toe nog maar 1 keer voorgekomen.
Afgelopen weekend wel weer een BBQ gehad, weer gezellig ook, van te voren in het zwembad en de volgende dag koppijn.
Afgelopen week (of de week daarvoor) ook de groene flits gezien, wel gaaf. Dat komt voor als het heel helder is en onbewolkt als de zon ondergaat, op het moment dat het laatste randje zon onder de horizon gaat zie je een groen vlekje aan de horizon.
Nog 4 dagen te gaan voor Mexico, 2 dagen binnen, 2 dagen stomen naar Houston, daar een week binnen en dan
zitten we op het vliegtuig als het goed is. Het kan ook een weekje later zijn.
tot later

dinsdag 5 januari 2010

Chapter 132: The Symphony

Omdat niemand de equator mooier kan omschrijven dan Melville..

"It was a clear steel-blue day. The firmaments of air and sea were hardly separable in that all-pervading azure;
only, the pensive air was transparently pure and soft, with a woman's look, and the robust and man-like sea
heaved with long, strong, lingering swells, as Samson's chest in his sleep."


Nog steeds vakantie daar zeker, houd niet op. Ben vandaag begonnen in de MK en morgen passeren we de equator en iedereen is teleurgesteld dat ik al gedoopt ben. Eigelijk maakt het niet uit want zaterdag is het toch weer een onofficiele feestdag hier. Mn takenboek aan dek is helemaal klaar wat wel lekker is want nu heb ik nog alle tijd (en aandacht) voor de machinekamer.
Kreeg net een mailtje van Rene, " 12 flessen is een belediging voor het varken" grappig hoor.
Veel plezier daar, schaatze,
Kus,
Ruben

zaterdag 2 januari 2010

and the only time he was satisfied is when he's all drunk

Allereerst een gelukkig nieuwjaar aan allen.
Met oudjaar een BBQ gehad, we begonnen om 11u 's ochtends met het gebruikelijke BBQvoer (speklap enzo). Met de Nederlanders zijn we toen begonnen aan de wijn en deelde speklappen met zn alle als een soort tapas. Goed idee en om 5u waren we nog aan het eten en drinken. Toen kwam het varken aan het spit, de kalkoen, lam, ham, eend, tigershrimps, krab en misschien nog wel meer wat ik niet meer weet. Verder gedronken tot 12u iedereen gelukkig nieuwjaar gewenst en afgetaaid. Was de laatste en helemaal kapot. Volgende week passeren we de equator en doen we het nog een keer over. Nog een keer 15 flessen wijn en een varken.
Met Nieuwjaar het zwembad opgepompt, ook zeker niet slecht, zout water met golven, net als thuis.
Het nieuwe plan van Jo is dat we nu gelijk van Coatzacoalcos naar Houston gaan, dit betekend dat we de Missisipi overslaan en daardoor een halve maand eerder worden omgevlagd(eind Januari), wat betekent dat ik weer mijn dagen niet haal en of wordt gerepatrieerd en zoek het maar uit of naar India wordt gevlogen om op de Jo Spruce aan te monsteren voor een paar weken, waarna het nog steeds maar de vraag is of ik aan mn tijd kom. Alletwee niet echt ideale situaties. De rest van de bemanning is wel blij want zij mogen gewoon eerder naar huis.
Tot later,Ruben